Het weekend van 10 en 11 mei stond in het teken van “Gränsa Utforska Och Om Möjligt Förlägga”. Ik was zo slim om me over te laten halen op zaterdag de Steven Rooks Challenge te rijden terwijl ik op zondag al de Ronde van Nijmegen had staan. Maar aangezien ik me niet wou laten, kennen togen Patrick en ik op zaterdagmorgen naar Zuid-Limburg om daar eens de klimbeentjes te testen. Voor mij waren dit de eerste echte hoogtemeters en dat, in combinatie met het hollandsche weer, zorgde voor een onvergetelijke kennismaking met het serieuze klimwerk. Met o.a. de Lange Raarberg, de Bemelerberg, de Eyserbosweg, de Keutenberg en de Cauberg werden we flink op de proef gesteld. Uiteindelijk hebben we de tocht wel volbracht en konden we met een voldaan gevoel weer terug naar het westen.
Zoals gezegd stond ik de volgende dag aan de start van de Ronde van Nijmegen en bleken de weersomstandigheden geenszins verbeterd ten opzichte van de zaterdag. Dit leidde er uiteindelijk toe dat ik na de 2de fourage tot het minder heldhaftige besluit kwam dat de classic route van 125km deze dag niet voor mij bestemd was en heb ik op de splitsing voor de kortere bourgondische route gekozen. Neemt echter niet weg dat ook deze tocht de nodige hoogtemeters bevatte met o.a. een klimtijdrit op de Oude Holleweg.
Al met al was het een leerzaam weekend en dan vooral vanwege de combinatie van het slechte weer en het klimwerk. Rule #9 applied!
